Czy jesteś doświadczonym właścicielem konia lub początkującym miłośnikiem koni, możesz zastanawiać się, jakie rodzaje wspólnych urazów są powszechne u koni. Ważne jest, aby być świadomym tych urazów i jak im zapobiec. Te wspólne urazy obejmują obolałe mięśnie, siniaki w stopie i stawach skokowych oraz zapalenie kości i stawów.
Uraz ścięgna zginacza cyfrowego
Podczas treningu koń może się zranić. Urazy te są powszechne w przypadku kończyn tylnych i przednich, przy czym kończyna tylna jest bardziej narażona na urazy. Konie są często poddawane ogromnym obciążeniom w kończynach, co może powodować urazy ścięgien.
Lekarz weterynarii sprawdza ścięgno zginacza głębokiego cyfrowego (DDFT) i więzadła podwieszające w celu ustalenia przyczyny urazu. Niektórzy weterynarze wykonują chirurgiczną desmotomię, aby zmniejszyć nacisk na pochewkę ścięgna zginacza cyfrowego.
USG jest również wykorzystywane przez lekarzy weterynarii do oceny uszkodzenia. Lekarz weterynarii może również zdiagnozować rozerwania brzeżne za pomocą tenoskopii. Zmiany te charakteryzują się słabą kapilarizacją. Mogą odnieść korzyść z leczenia śródlekcyjnego osoczem bogatopłytkowym lub komórkami macierzystymi.
Większość ścięgien skanuje się zarówno w płaszczyźnie podłużnej, jak i poprzecznej. W zależności od lokalizacji uszkodzenia, stopień rozciągnięcia jest różny.
Ścięgna te są gęstą tkanką łączną. Biernie przenoszą siłę przez stawy. Ścięgna rozproszone są w całej okolicy pęcinowej. W kończynie dystalnej przebiegają wokół dolnej trzeciej części kości armatniej. Ścięgna są podtrzymywane przez mezotenony, które są cienkimi stabilizatorami mocującymi ścięgna do pochewki. Mezotenony dostarczają substancji odżywczych dla ścięgna poprzez naczynia krwionośne.
Większość zmian SDFT zlokalizowana jest w okolicy śródręcza. Zmiany te są bardziej wyraźne, gdy uraz ma kontakt ze środowiskiem maziowym. Przekrój poprzeczny tego regionu jest mniejszy i jest on podatny na zmiany zwyrodnieniowe.
Choroba zwyrodnieniowa stawów
Niezależnie od wieku i płci, choroba zwyrodnieniowa stawów u koni może powodować szereg objawów. Objawy te obejmują ból, sztywność i kulawiznę. Na szczęście dostępne jest leczenie, które pomaga opanować ból i spowolnić postęp choroby.
Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów u koni często obejmuje podejście multimodalne. Może to obejmować odpoczynek, suplementy i leki wewnątrzstawowe. Te zabiegi działają w celu zmniejszenia stanu zapalnego, bólu i obrzęku związanego z chorobą.
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NSAIDs) mogą pomóc w opanowaniu bólu i stanu zapalnego. Jednak długotrwałe stosowanie może prowadzić do problemów z nerkami.
Kortykosteroidy są również stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego. Są one silnymi lekami przeciwzapalnymi, które mogą być stosowane do krótkotrwałego łagodzenia bólu.
Suplementy na stawy mogą pomóc zmniejszyć ból i poprawić stan stawu. Jednak dowody naukowe są ograniczone.
W przypadku septycznego zapalenia stawów, zakażenie może dostać się do torebki stawowej. Może to prowadzić do ciężkiej choroby, która jest trudna do leczenia. Chirurgiczna fuzja stawu jest opcją leczenia ostatniej szansy. Procedura ta może pomóc złagodzić ból i zmniejszyć ruch stawu.
Utrzymanie konia w aktywności jest również ważne. Regularne ćwiczenia pomagają utrzymać normalny zakres ruchu, co wspiera zdolność stawu do funkcjonowania.
Stosowanie leków wewnątrzstawowych może pomóc w poprawie jakości płynu stawowego i pomóc stawowi w ślizganiu się. Niektóre z tych leków zwiększają również produkcję białek w płynie. Kwas hialuronowy może być również stosowany jako środek smarujący stawy.
Stłuczenia w stawach skokowych i stopach
Stłuczenia w stawach skokowych i stopach są jednym z najczęstszych urazów u koni. Zazwyczaj uszkodzenia są bardzo małe, ale mogą mieć głęboki wpływ na wydajność twojego konia.
Większość urazów jest spowodowana uderzeniami. Konie, które biegają przy dużym uderzeniu lub skaczą, często cierpią na bolesne stłuczenia w stawach stóp i kostek. Jest to szczególnie częste u koni sportowych.
Najczęstszym rodzajem zasinień są zwichnięcia stawu skokowego. Skręcenie stawu skokowego występuje, kiedy kostka skręca się do wewnątrz lub na zewnątrz. Może to być wynikiem poślizgnięcia się na lodzie lub biegu podczas uprawiania sportu.
Innym rodzajem stłuczenia są stłuczenia kości. Dochodzi do nich, gdy uszkodzeniu ulega kość podchrzęstna, czyli warstwa kości, która przylega do chrząstki w stawach przenoszących ciężar ciała. Kość podchrzęstna staje się grubsza i mniej elastyczna. Zawiera ona również naczynia krwionośne, które transportują składniki odżywcze do leżącej pod nią chrząstki.
Ciężkość uszkodzenia może być różna, od minimalnego uszkodzenia włókien do całkowitego zerwania ścięgna. Stopień uszkodzenia może być trudny do określenia wizualnie.
Istnieje kilka sposobów leczenia stłuczenia w stopie i stawach skokowych. Twój lekarz weterynarii może zalecić leki przeciwbólowe, przedłużony odpoczynek i chodzenie z rękami. Twój kowal może również zalecić buty terapeutyczne i trymowanie korekcyjne.
Ból twojego konia może być zmniejszony poprzez kontrolowanie ilości aktywności. Kontrolowany wybieg również pomoże. Możesz również rozważyć odpoczynek w stajni, aby zmniejszyć ból.
Bolące mięśnie
Wśród najczęstszych urazów u koni są bolące mięśnie. Urazy te są trudne do zdiagnozowania i często pozostają niezauważone. Jednak lekarze weterynarii, którzy specjalizują się w medycynie koni, są dobrze przygotowani do diagnozowania i leczenia tych problemów.
Mięśnie są jak więzadła i mogą zostać uszkodzone przez powtarzające się ruchy lub upadek. Urazy te, oprócz tego, że są bolesne, mogą również powodować kulawiznę.
Najlepszym sposobem na zdiagnozowanie urazu mięśni jest badanie fizykalne. Lekarz weterynarii może również wykonać biopsję mięśnia. Ujawni to stan zapalny powięzi otaczającej mięsień.
Jeśli mięsień został uszkodzony, lekarz weterynarii może wykonać zdjęcie rentgenowskie, aby wykluczyć uszkodzenie kości. Może również wykonać zdjęcie rentgenowskie, aby wykluczyć uszkodzenie chrząstki.
Do postawienia właściwej diagnozy niezbędny jest dokładny wywiad. Lekarz weterynarii powinien również zbadać ułożenie włókien mięśniowych konia. W celu określenia rodzaju uszkodzenia mięśnia można wykonać biopsję mięśnia.
Oprócz bólu, konie mogą rozwijać kulawiznę z powodu zapalenia stawów. Bolesność mięśni jest również spowodowana nadmierną pracą mięśni. Może to wystąpić, gdy koń jest jeżdżony przez długi czas.
Jeśli koń jest obolały, właściciel może chcieć dać mu czas na odpoczynek. Lekarz weterynarii może zalecić kurs leków przeciwzapalnych. Dodatkowo, należy pozwolić koniowi na rozciągnięcie mięśni. Pozwalanie koniowi na chodzenie po wzgórzach lub odpoczynek w stajni może pomóc w bólu.
NLPZ dla koni
NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne) są powszechnie stosowane w leczeniu bólu u koni. W zależności od ciężkości urazu, są one stosowane w celu zmniejszenia reakcji zapalnej w organizmie, a tym samym przyspieszenia procesów gojenia.
Podczas stosowania do zarządzania bólem u koni, NLPZ mogą powodować pewne ogólnoustrojowe działania niepożądane. Te działania niepożądane obejmują uszkodzenie nerek, owrzodzenie przewodu pokarmowego, uszkodzenie wątroby i krwawiące wrzody. Konie są narażone na większe ryzyko rozwoju wrzodów przewodu pokarmowego, gdy są odwodnione.
Najczęściej stosowanymi rodzajami NLPZ u koni są fenylbutazon i fluniksyna meglumina. Fenylobutazon jest lekiem z grupy NLPZ, który hamuje enzym cyklooksygenazę (COX)-1. Fenylbutazon jest powszechnie podawany doustnie, ale może być również podawany dożylnie.
Fenylbutazon ma tę zaletę, że jest stosunkowo niedrogim NLPZ, ale jest też znany z wywoływania wysypki i złego samopoczucia. Jest również uważany za nieselektywny NLPZ.
Innym powszechnie stosowanym NLPZ jest firokoksyb. Firokoksyb jest lekiem z grupy COX-2-selektywnym NLPZ. Firocoxib jest bezpieczny i ma mniejsze ryzyko wystąpienia niekorzystnych działań niepożądanych. Jest on dopuszczony do stosowania w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów płetw i stępu i jest dostępny w postaci doustnej i dożylnej.
NLPZ mogą być podawane w postaci tabletek mielonych lub kremu do stosowania miejscowego. Doustne podawanie NLPZ może powodować owrzodzenia w bezpośrednim kontakcie na wargach i języku konia.
Niektóre konie mogą być wrażliwe na konwencjonalne NLPZ i mogą odnieść korzyści z alternatywnych protokołów leczenia bólu. Może to obejmować alternatywne protokoły leczenia bólu, takie jak opieka chiropraktyczna, masaż i terapia falą uderzeniową.
Konie ujeżdżeniowe
Do najczęstszych urazów u koni ujeżdżeniowych należą urazy kości navicular, urazy więzadeł suspensorycznych i bolesność mięśni. Każdy z tych urazów może być leczony na różne sposoby.
Więzadło podwięzadłowe jest szeroką włóknistą strukturą, która ma swój początek na szczycie armaty. Zapobiega ono nadmiernemu wydłużeniu stawu pęcinowego. Więzadło dzieli się na dwie gałęzie w stawie pęcinowym. Objawy urazu obejmują problemy behawioralne i ból.
Ostre naderwania przedniej podwiązki są zagrożeniem u eventerów. Występują częściej w przedniej kończynie niż w tylnej. Najczęściej są spowodowane powtarzającymi się przeciążeniami. Kończyna tylna jest szczególnie narażona na urazy, ponieważ przyjmuje większy ciężar podczas ruchów ujeżdżeniowych.
Więzadło podwieszające jest również podatne na stany zapalne. Ten stan zapalny może skutkować problemami z dolną częścią pleców. Te problemy mogą prowadzić do bólu krzyżowego i słabych wyników.
Dolne stawy skokowe są stawami o małej ruchomości i przyjmują duże obciążenie podczas ruchów ujeżdżeniowych. Oprócz obciążenia ciężarem ciała, stawy poddawane są również naprężeniom związanym z ruchami bocznymi. Ruchy te powodują wyjątkowe obciążenia dla szkieletu.
Stawy skokowe są również narażone na zapalenie kości i stawów. Jest to problem powszechny we wszystkich dyscyplinach. Problem ten jest spowodowany stanem zapalnym i może prowadzić do kulawizny.
Innym częstym urazem u koni ujeżdżeniowych są urazy tkanek miękkich. Występują one zazwyczaj w miejscach przyczepów do ścięgien i więzadeł.