Czy dopiero zaczynasz w sporcie skoków konia lub są ekspertem, są pewne rzeczy, które musisz wiedzieć. Dowiesz się o zasadach i przepisach sportu, co powinieneś nosić, i niektóre wspólne błędy w konkursie. Dowiesz się również o ocenach genetycznych, a także o objawach zapalenia stawu biodrowego u koni.
Dress code
Niezależnie od tego, czy jesteś nowicjuszem, czy doświadczonym zawodnikiem, musisz wiedzieć, jak się ubrać na końskie skoki pokazowe. Dress code jest ważny ze względów bezpieczeństwa, ale trzeba też być wygodnym. FEI (Międzynarodowa Federacja Sportów Jeździeckich) jest odpowiedzialna za decydowanie o zasadach. Publikują również dress code PDF, który ma szczegółowe informacje.
W zależności od zawodów, dress code do skoków pokazowych może być mniej lub bardziej formalny. Konkursy skoków dzielą się na dwie kategorie: stowarzyszone i niestowarzyszone. Dress code na zawodach stowarzyszonych jest bardziej formalny. Wymaga on również od jeźdźca noszenia tradycyjnej kurtki jeździeckiej.
W przypadku konkursów niezrzeszonych dress code jest nieco mniej rygorystyczny. Główną zasadą jest, aby ubrać się elegancko. Należy nosić białe lub kremowe jodhpursy. Można również nosić białą koszulę i krawat. Można również nosić melonik.
W konkursach skoków nie jest wymagane noszenie kasku. Jednakże, musisz nosić zatwierdzony przez BETA ochraniacz ciała. Ważne jest, aby prawidłowo dopasować swój ochraniacz ciała. Ochraniacz ciała musi być odpowiednio oznakowany.
Jeśli planujesz udział w zawodach w skokach przez przeszkody, musisz upewnić się, że masz odpowiedni sprzęt do skoków przez przeszkody dla koni. Możesz sprawdzić na stronie organizatora, jakie są szczegółowe wymagania. Zazwyczaj buty jodhpur są dopuszczalne, ale możesz również nosić getry.
Możesz nosić kapelusz lub halter. Możesz również nosić nakrycie uszu, zwane również maską na muchy. Jednakże, osłony uszu nie są dozwolone w formalnych konkursach skoków. W zależności od zawodów, możesz mieć również pozwolenie na noszenie kurtki.
Zasady
Podczas skoków przez przeszkody celem jest pokonanie trasy w wyznaczonym czasie. Długość toru może się wahać od 10 do 16 przeszkód, które zazwyczaj są ustawione na wysokości 1,6 metra. Kursy te są bardziej techniczne i wymagają więcej wysiłku od konia.
Kurs będzie składał się z zestawu przeszkód, z których każda musi nosić jeden numer. Mogą one być ustawione w linii prostej lub pod kątem. Na trudność kursu wpływa odległość i liczba zakrętów.
Niektóre przeszkody nie niosą ze sobą żadnych wad. Podniesiony blok przed przeszkodą wodną jest dobrym przykładem. Stopa w skoku do wody jest innym przykładem.
Niektóre przeszkody są zaprojektowane tak, aby spadały, kiedy koń w nie uderzy. Jeśli koń uderzy w przeszkodę bez jej strącenia, nie ma kary. Jednakże, jeśli przeszkoda zostanie powalona, jest kara.
Niektóre przeszkody, takie jak skok w dal, są używane do określenia remisu. Najlepszy czas z grupy dwóch koni idzie czysto. Zwycięzcą skoku w dal jest koń, który skoczył najszybciej.
Niektóre przeszkody są trudniejsze niż inne. Szyna lub odmowa jest warta cztery błędy. Stopy konia powinny dotykać białej taśmy, aby uniknąć kar.
„Najlepszy” czas z grupy dwóch koni to ten, który ma najmniejszą liczbę błędów. Istnieją różne rodzaje kar za różne rodzaje błędów. Niektóre z najczęstszych kar to strącenie przeszkody, dotknięcie wody, nieprawidłowe skakanie trasy, nieskakanie trasy w ogóle, nieprzestrzeganie planu trasy i nieprzestrzeganie zasad.
Oceny genetyczne
Tradycyjnie, oceny genetyczne dla koni pokazowych w skokach były oparte na wynikach zawodów. Istnieje jednak wiele ksiąg stadnych, które opierają swoje oceny na innych czynnikach, takich jak testy sprawnościowe i kontrole ksiąg stadnych. Celem tego badania było porównanie wyników oceny genetycznej z różnych ksiąg stadnych koni sportowych, aby zrozumieć podobieństwa i różnice w wynikach.
W celu przeprowadzenia tego badania skontaktowano się z księgami stadnymi w lipcu 2020 roku. Każda księga stadna została poproszona o dostarczenie dokumentacji dotyczącej ocen genetycznych przeprowadzonych dla skoków. Oceny te różniły się ilością uwzględnionych informacji, zastosowaną metodą oraz oszacowanymi parametrami genetycznymi.
Oszacowano dziedziczność dla kilku cech, w tym reaktywności, siły, równowagi i zdolności skokowej lokomocyjnej. Dziedziczność obliczono za pomocą analizy jednoczynnikowej. Dziedziczność była wyższa dla skoków niż ujeżdżenia. Te różnice sprawiły, że porównania były trudne.
Parametry genetyczne zostały oszacowane dla różnych grup wiekowych. Wykazały one, że cechy zmieniały się w czasie. Oszacowane dziedziczności dla próby skoków pod siodłem, skoków wolnych i równowagi były wysokie. Odziedziczalność dla zdolności lokomocyjnych w skokach oszacowano wykorzystując korelację genetyczną pomiędzy wynikami w zawodach a danymi akcelerometrycznymi.
Wiek jest głównym czynnikiem wpływającym na wyniki koni sportowych. Wpływ wieku jest skomplikowany przez kilka czynników, w tym rozwój konia i środowisko zewnętrzne. Ważną kwestią jest maksymalny wiek, w jakim koń może brać udział w zawodach. W zależności od kariery wyczynowej konia, maksymalny wiek może zrekompensować czynniki zewnętrzne.
Wystąpiły znaczne różnice w ocenach genetycznych pomiędzy poszczególnymi krajami. Niektóre księgi stadne szacowały wyższe odziedziczalności niż wyniki zawodów. Dziedziczność wzrastała wraz ze wzrostem informacji.
Wspólne wady w konkursach
Kilka badań analizowało wspólne wady w konkursach skoków konnych. Niektóre z tych badań skupiły się na konkretnych przeszkodach płotowych. Inne patrzyły na ogólne aspekty wydajności.
W badaniu porównującym dwieście pięćdziesiąt kombinacji konia i jeźdźca, najczęstsze błędy nie były rozłożone losowo. Zamiast tego, błędy występowały przy 6,4% skoków.
Jest kilka powodów takiego stanu rzeczy. Jednym z nich jest percepcja wzrokowa konia. Jest ona inna niż u człowieka. Na przykład oczy konia mogą nie być w stanie zobaczyć najdalszego bieguna przed wykonaniem skoku. Możliwe jest również, że początkujący jeździec może skłaniać konia do biegania wokół skoczni.
Innym najczęstszym błędem była kara czasowa. Jest to odpowiednik dziesiątej części sekundy kary. Większość konkursów używa tabeli punktacji Table A, w której karane są błędy z określoną liczbą kar. Tabela wymienia również kilka specyficznych błędów, takich jak strącenie szyny lub odmowa wykonania płotka.
W drugim badaniu sprawdzono analizę wyników w konkursach skoków. Przyjrzano się dwustu pięćdziesięciu kombinacjom koni i jeźdźców i porównano ich osiągi z wynikami podobnych kombinacji z różnymi typami przeszkód. Analiza wyników została przeprowadzona poprzez systematyczną obserwację. Porównywano również wpływ cech płotu i skoku na osiągi.
Najczęstszymi błędami były: kara czasowa, strącenie szyny i odmowa wykonania płotu. Usterki były również częstsze przy pionowych przeszkodach z zasobnikami wody. Szanse na niepowodzenie jednej z tych przeszkód były najwyższe w badaniu.
W badaniu sprawdzono również wpływ prędkości na szanse wystąpienia defektu. Koń, który szybko skacze w pierwszej rundzie miał niższe szanse na zgromadzenie błędu niż ten, który skacze wolno.
Objawy iliosacralnego zapalenia stawów u koni
Objawy iliosacralnego zapalenia stawów u koni show jumping jest częstym schorzeniem w sporcie jeździeckim. Jednak stan ten często nie jest zdiagnozowany, dopóki koń nie będzie jeździł. Stan ten może powodować ból i kulawiznę u koni, a także może wpływać na ich wydajność.
Ból okolicy krzyżowej jest często spowodowany urazem, ale może być również spowodowany innymi czynnikami. W zależności od przyczyny, leczenie może obejmować odpoczynek, leki przeciwzapalne, akupunkturę i manipulacje chiropraktyczne.
Badanie ultrasonograficzne może być wykorzystane do oceny uszkodzenia więzadeł w rejonie stawu krzyżowo-biodrowego. Badanie to może być wykonane w celu określenia lokalizacji urazu, jak również ciężkości uszkodzenia.
Jeśli badanie ultrasonograficzne nie pozwala na zidentyfikowanie lokalizacji uszkodzenia, można wykonać skanowanie kości. Badanie to może być również wykorzystane do oceny konia pod kątem całkowitego złamania.
Staw SI jest skomplikowanym obszarem, co może utrudniać diagnostykę. Można wykonać szereg badań, w tym USG, radiogramy i zdjęcia rentgenowskie.
Najczęstsze objawy choroby stawu krzyżowo-biodrowego to utrata sprawności i ból. Przyczyna bólu może być zwyrodnieniowa, taka jak zapalenie stawów, lub może być spowodowana urazem. Leczenie jest zazwyczaj tymczasowe, ale koń może zostać poddany programowi pracy, by stopniowo odbudować mięśnie i więzadła w tym obszarze.
Leczenie bólu stawu krzyżowo-biodrowego może obejmować leki przeciwzapalne, odpoczynek, zastrzyki sterydowe i manipulacje chiropraktyczne. Niektóre konie mogą dobrze reagować na terapię falą uderzeniową.
Dokładna diagnoza stanu jest ważna, ponieważ może prowadzić do dalszych uszkodzeń. Znajomość przyczyny bólu zwiększy szanse na skuteczne leczenie.